donderdag 26 mei 2011

Stampertje

Mijn oudste oppaskindje is inmiddels bijna afgestudeerd. Ik pas allang niet meer op haar, maar zij was de oudste van de kinderen waar ik als puber en student op paste. Nu woont ze op een studentenkamer en gaat haar afstudeerstage doen in Zuid-Afrika. Ik ben best trots op haar, voor zover ik daartoe recht van spreken heb. Gisteravond kwam ze eten, want we zijn nog steeds vriendinnen. Over en weer is dat altijd 'spelen met ons mooie servies', want ze houdt net als ik erg van Blondspulletjes enzo. Altijd een uitgelezen moment om bijvoorbeeld de mooie (Oilily-)theepot te gebruiken. Ik had me laten ontvallen dat ik graag deze Blond stamppotstamper wilde hebben, en die had ze als verlaat verjaardagscadeautje voor me meegenomen. Echt superlief! Het grappige is dat ze zelf onlangs nog verzuchtte: "Zo, en nu ik op mezelf woon, eet ik nooit meer stamppot!"

dinsdag 24 mei 2011

Gent

Een tijdje niet geblogd, want we waren een paar daagjes naar het wonderschone Gent in België. Daarna kostte het vervolgens veel energie om weer in het normale ritme te komen en moest ik afgelopen weekend ook nog vrijwilligeren op het hier eerder besproken symposium. Vandaar dat ik nu pas toe kom aan het vertellen van onze Gentse avonturen. Dit weekendje weg kreeg ik nog van Beer als verjaardagscadeau. Het waren heerlijke dagen waarin we cultuur snoven, originele winkeltjes bezochten en in cafeetjes met een persoonlijk tintje belandden. We genoten met volle teugen.


Op advies van een collega bezochten we de Sint Baafskerk met het prachtige Lam Gods, een veelluik dat is geschilderd door de gebroeders Van Eyk. Sowieso is de St. Baafskerk een prachtige kerk. Bij het Lam Gods hoorde ook een uitgebreide audiotour, waarbij we van alles te horen kregen over wie er (vermoedelijk) op het schilderij staan afgebeeld. Helaas mochten we er geen foto's van maken, dus die ontbreken in de collages die je hier ziet. Ook bezochten we het S.M.A.K.: het stedelijk museum voor actuele kunst. Daar hadden we ons erg veel van voorgesteld, maar dat viel helaas wat tegen. Op aanraden van weer een andere collega bezochten we ook het Museum Dr. Guislain, een museum over de geschiedenis van de psychiatrie, met - en daar kwamen we vooral voor - een grote collectie 'outsiderkunst'. Dit zijn kunstwerken die zijn gemaakt door mensen met grotere of kleinere psychiatrische problemen. Een aantal kunstwerken die we hier zagen, vonden we eigenlijk kunstzinniger en fantasierijker dan wat we in het S.M.A.K. hadden gezien.


In Gent kun je ook uitstekend winkelen. Er zijn aardig wat hippe winkeltjes met leuke interieurspulletjes, retro frutsels, vrolijke kleding et cetera. Ook zeer de moeite waard was het Poëziecentrum. Dit is niet alleen een winkel met dichtbundels, poëziekaarten, -kussenslopen, -T-shirts en dergelijke, maar ook een plek waar diverse activiteiten rondom poëzie worden gehouden, zoals bijvoorbeeld lunchbijeenkomsten met gedichten.  Met dank aan het boekje 100% Gent bleef geen snuisterijenwinkeltje veilig voor ons.


Dankzij mijn Gentse vriendinnetje, dat ons één van de dagen mee op sleeptouw nam, maakten we kennis met twee heel persoonlijke en knusse cafeetjes in de uitgaansbuurt Patershol. Café 't Velootje stond vol met oude fietsen en andere rommel, waardoor er amper plaats was voor de gasten. We genoten er van de folkmuziek en het authentieke karakter van het café. Daarna trokken we voor ietsje meer comfort naar Rococo, waar alleen kaarslicht brandt en je gewoon zomaar op de piano mag spelen als je daar zin in hebt. Zelf hadden we ook nog het retro ingerichte 'Pink Flamingo's' ontdekt, waar een gezellige sfeer hing en lekkere cocktails werden geshaked.

Zoals bij elke vakantie blijven er altijd nog wel dingen liggen die je nog had willen doen. Niettemin hebben we genoten en hopelijk krijgen jullie daar iets van mee bij het kijken naar de fotocollages.

dinsdag 10 mei 2011

Nostalgie

Laatst deed ik voor het eerst mee aan een GiveAway, en wel aan de Grote PurperpollenPrijzenParade. Blogster Purperpolletje ruimde haar huis op en verlootte een aantal spullen waar je uit kon kiezen. Daarbij zag ik al snel de set onderzetters zoals mijn oma die vroeger ook had. In mijn ogen een soort oerbeeld van de onderzetter. Ik dacht zelfs dat ik ze destijds toen mijn oma was overleden uit haar inboedel had meegenomen, maar dan zijn ze blijkbaar niet meeverhuisd. Met dit leuke omaverhaal hoopte ik mijn kans misschien wat te vergroten. Het bleek echter dat vele oma's van deze generatie in het bezit van de onderzetters zijn geweest, want ook anderen hadden hierbij associaties met gezellige etentjes bij de grootouders. Toch heb ik ze gewonnen!


"Veel plezier met deze onderzetters, die bij zoveel mensen nostalgische gevoelens oproepen", schreef Purperpol in mooie kalligrafieletters op het lieve bijgevoegde kaartje. Daarbij hoort natuurlijk even een semi-nostalgische foto van de onderzetters in gebruik. De pan waar de aardappels in zitten kwam ook uit de inboedel van mijn oma, maar ze heeft hem nooit gebruikt (je kunt er krap voor twee personen aardappels in koken, dus hij was waarschijnlijk meestal te klein). Ik kreeg hem van mijn moeder bij de verhuizing.


En nog maar een foto van de onderzetters in gebruik, want zondagavond kon ik er ineens een paar tegelijk neerleggen. Onverwacht kwamen De Toneelman en een dierbare studievriend eten. De Toneelman had hulp nodig om iemands spullen te verhuizen (heej, herkenbaar!) en gelukkig had Beer die middag even tijd. Mijn studievriend kon ook even een handje te helpen en zo waren ze de hele middag aan het sjouwen en rond etenstijd eindelijk met alles klaar. Niets gezelliger dan deze goede vrienden spontaan uit te kunnen nodigen aan een gedekte tafel! Bijna zo gezellig als de familie-etentjes bij oma...


zaterdag 7 mei 2011

Karma en vrije wil

Iedereen vraagt zich in zijn leven wel eens af waarom sommige dingen gebeuren, of waarom bepaalde tegenslag uitgerekend jezelf of mensen in je omgeving treft. Ik denk dat dat voor mij de aanleiding is geweest om ooit over karma na te gaan denken. Ik weet het eigenlijk niet eens precies meer, het is al zo lang geleden. Het idee van karma hangt sterk samen met dat van reïncarnatie. Van jongs af aan ben ik gestimuleerd om na te denken over waar het leven toe dient en over wat er na de dood gebeurt. Daarom denk ik dat ik eerder met het begrip reïncarnatie bekend was, karma volgt daar dan heel logisch uit.

Ik betrap mezelf er wel eens op dat ik het begrip karma - met name als het op mezelf betrekking heeft - nogal eens calvinistisch benader. Dat is natuurlijk juist niet de bedoeling, want het gaat niet om schuld en boete, maar om het uitwerken van consequenties die door je handelen zijn ontstaan. Onlangs las ik een artikel in het tijdschrift Motief, waarin deze twee manieren van denken tegenover elkaar gezet werden. Daardoor realiseerde ik me eigenlijk pas dat ik dat soms doe.

Ondanks dat je het één en ander op je bordje kunt krijgen door karma - wat dus een neutraal principe van oorzaak en gevolg is - kun je je leven echter wel degelijk sturen door middel van je vrije wil. Hierover gaat het komende symposium van Stichting I.S.I.S., oftewel het Theosofisch Genootschap. Ik help elk jaar mee als vrijwilliger op het symposium van dit genootschap. Mocht je geïnteresseerd zijn dan kun je hier meer lezen over de inhoud en organisatie ervan.