maandag 30 april 2012

Home sweet home #7


Deze week een kijkje in een knus huisje dat bestaat uit een kartonnen doos met een kussentje. Het is het nestje waar de kat van mijn collega voor haar twee jonkies zorgt: een zwarte en een cyperse. Zo lief en zacht zijn ze, met hele kleine piepstemmetjes. Eentje heeft zijn oogjes nog niet eens open. Gisteren was ik even bij mijn collega op bezoek en mocht ik een blik werpen op die twee hummeltjes. "Mijn kat is nog geen jaar oud. Ik vond het zo zielig om zo'n jong beestje al te laten steriliseren",  vertelde hij eerder op kantoor. "Maar nu is ze een soort tienermoeder." Ineens had hij nóg twee katten in huis. Nog even en dan zijn ze groot genoeg om het nest te verlaten. Er heeft zich nog geen nieuwe huisvesting aangediend. En het zijn zulke schattige beestjes... heeft er iemand plek voor zo'n snoezig, wollig poezebeest? 


Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

zondag 29 april 2012

Rabarberprutje met aardbeien

In de Albert Heijn hebben ze altijd veel meer (en ook een diverser aanbod van) verse groenten dan in de goedkope supermarkt waar wij doorgaans boodschappen doen. Toen ik laatst weer eens in de Albert Heijn was, was ik dan ook aangenaam verrast bij het zien van die heerlijke bossen rabarber. Daar moest toch iets lekkers mee te maken zijn! 


Geen idee verder hoe je zoiets klaarmaakt, maar een mooie foto kun je er sowieso van maken. Ik vind 't wel een landelijk gezicht, zo'n bos rabarber. Qua bereiding dacht ik al snel aan een combinatie met de eerste aardbeien die ik net in huis had gehaald. Met zwaailichten werden ze gepromoot bij de paupersupermarkt, dat dan weer wel... 



Gelukkig denkt Appie aan huisvrouwen zoals ik, die overstag gaan bij zo'n pittoreske bos roze stengels, maar die vervolgens geen idee hebben wat ze ermee moeten doen. "Wassen en in stukjes snijden. Vijf minuten koken met drie eetlepels water en suiker," stond er op het aanhangende kaartje. 


Dankbaar bracht ik dit advies meteen in de praktijk. 


En ja hoor, na een paar minuten op hoog vuur begon het er al echt als rabarbercompote uit te zien. Tijd voor mijn experiment: in stukjes gesneden aardbeien erdoor; klein beetje prakken. Oh, en mensen... wat jammer toch dat ik geen geurtjes kan uploaden op dit blog...


En dan heb je dus een pan vol heerlijke aardbei-rabarberprut waar je van alles mee kunt doen. 

Uiteraard kun je het zo opeten, maar wij deden het door wat vanilleyoghurt. Daarna hadden we nog heel veel prut over, dus bakten we ook nog aardbei-rabarberflapjes met bladerdeeg. Die flapjes waren ook erg lekker, maar zagen er niet uit. Niet fotogeniek genoeg dus, daarom nog maar een fotootje van de yoghurt: 


Volgende maand weer een serieus recept!

vrijdag 27 april 2012

Deze week zag ik... groei

Deze week vonden we de folder voor het nieuwe symposium van Stichting I.S.I.S. in onze brievenbus. Stichting I.S.I.S. is een organisatie die de geestelijke ontwikkeling van de mensheid nastreeft, met onder meer de eenheid van al het leven, cyclische groei (reïncarnatie) en vrije wil als belangrijkste uitgangspunten.

Dit jaar is het thema 'De groei van mens en mensheid - een bovenpolitieke visie op veranderingen in de samenleving'. Hoewel ik eigenlijk toch wel standaard naar deze symposia ga (en ook dit jaar weer actief zal zijn als vrijwilliger) omdat ze altijd interessant blijken te zijn, kreeg ik er echt zin in bij het zien van de titels van de lezingen die zullen worden gehouden. 'Bepalen wij de tijd of bepaalt de tijd ons?', 'Het herkennen van kansen', 'Het benutten van kansen' en 'Inrichten van Utopia' - ik heb er wel een visie op, maar ben erg nieuwsgierig naar wat erover verteld zal worden en hoe dit mijn eigen visie weer kan bijstellen en aanvullen. Daarom dus even onbeschaamde reclame in de hoop dat jullie net zo enthousiast worden als ik. ;-)

Het symposium is gratis toegankelijk en wordt gehouden in het weekend van 26 en 27 mei. De locatie aan de Kortenaerkade 12 in Den Haag is goed bereikbaar met het openbaar vervoer en heeft ruime (betaalde) parkeermogelijkheid. In overleg is er ook kinderopvang mogelijk. 

Je kunt hier meer lezen en je meteen opgeven als je wilt. Misschien tot dan? 

Kijk mee met de andere DWZI'ers bij Merula


donderdag 26 april 2012

2 x feest = ... dubbel feest!

Het is 1988, in onze woonkamer hangen vrolijke slingers en buiten schijnt de zon. Ik ga helemaal blij naar school, want het is feest vandaag. Mijn mama is jarig! Nadat we op school een bijbelverhaal hebben gehoord en liedjes hebben gezongen, hebben we rekenen. Daar beginnen we elke dag mee. Voordat we zelf aan het werk gaan met onze sommen, vraagt juf: "Wie wil er vandaag proberen z'n tafeldiploma te halen?"

We hebben namelijk net de tafel van 9 geleerd, en nu kennen we alle tafels van 1 tot en met 10. Telkens als je denkt een tafel uit je hoofd te kennen, mag je naar voren komen en die voor de hele klas opzeggen. Vooraan in de klas, onderaan het schoolbord, hangt een groot geel papier met een overzicht van alle tafels en de namen van alle kinderen in de klas. Als je een tafel goed hebt opgezegd, krijg je een sticker achter je naam bij die bewuste tafel in de lijst. Als jouw rijtje vol is met stickers, heb je een tafeldiploma verdiend. 

Ik moet alleen de tafel van 9 nog. Dan is mijn lijstje compleet. Hij zit nog niet zo goed in m'n hoofd als bijvoorbeeld de tafel van 2, maar ik wil het toch proberen. Vandaag is mama jarig, zou het geen mooi cadeau voor haar zijn als ik vandaag mijn tafeldiploma haal? Bovendien kan ik dan eindelijk de datum van haar verjaardag goed onthouden. De juf zal immers op mijn diploma de datum schrijven wanneer ik 'm behaald heb. 

Resoluut steek ik m'n vinger op en ja hoor, ik mag naar voren komen. Een beetje gespannen begin ik: 1x 9 = 9, 2 x 9 = 18... en het lukt! De laatste sticker wordt bij mijn naam geplakt en ik krijg een mooi groen diploma met de datum 26 april 1988 erop. 's Middags als ik thuiskom is mama natuurlijk hartstikke trots! En dan gaan we feest vieren, dubbel feest. Hiep hiep hoera!

Gefeliciteerd met je verjaardag, mama!


maandag 23 april 2012

Home sweet home #6

Toen we gingen samenwonen, stond 'Hebban olla vogala...' op ons verhuiskaartje. Het is de oudste geschreven tekst in het Oudnederlands, destijds opgeschreven door een monnik in de kantlijn van een Latijns handschrift. Van mijn studievriendinnetjes kreeg ik vorig jaar de Plintposter van dit oudste Nederlandse gedicht. 


Het is een mooie poster, maar aldoor had ik er geen lijst voor. Gelukkig heb ik die dit jaar van hen voor mijn verjaardag gekregen. Binnenkort komt die poster dus eindelijk aan de muur te hangen. Momenteel hangt er ook nog een andere poëzieposter in huis: de Plintposter die onlangs in Flow zat. 


Die poster hangt op ons toilet. Dat is één van de weinige plekken in huis waar nog echt 'groot onderhoud' verricht moet worden. Op de muren zit nu nog een hardnekkig soort behang, maar wij willen daar uiteindelijk tegeltjes. Mijn schoonvader heeft een dag staan bikken om het behang van één wandje te krijgen, dus dat viel nog niet mee. Maar zo'n kale muur is natuurlijk net zo min een vrolijk gezicht, dus voorlopig hangt daar maar even de poster van Plint. Op een andere wand hangt de verjaardagskalender die ik maakte voor Beer toen we een jaar samen waren: bij elke maand staat dan een foto van iets wat we samen deden in die bewuste maand. Hieronder een kleine sfeerimpressie...




zondag 22 april 2012

Spiegel

Diep in mijn hart zit een klein meisje en dat wil altijd het liefst naar een speelgoedwinkel. Niet zo maar een speelgoedwinkel, maar eentje met houten speelgoed, zonnekindpoppen en mooie boekjes en ontdekdozen en van die dingen. Gelukkig hebben ze dat soort winkels ook in Rome.

De tijd zoekbrengend tot het restaurantje open ging waar we die avond wilden eten, stapten we naar binnen toen we al voor de tweede keer langs die mooie speelgoedwinkel liepen. Ik keek m'n ogen uit en ook Beer vermaakte zich prima. Hij ontdekte daar de boeken van Suzy Lee, fantasierijke prentenboeken zonder tekst. Voor kinderen in de prentenboekenleeftijd zijn ze eigenlijk niet geschikt, maar wél voor 'grote kinderen' zoals Roosje! 


We kochten het boek 'Mirror', waarin een klein meisje met haar spiegelbeeld speelt.


Dat lijkt een heel vredig en ontspannen spelletje...


... maar wat als je spiegelbeeld het zat is om jou te spiegelen en ineens precies hetzelfde gaat doen als jij?


Het spiegelbeeld van het meisje gaat uiteindelijk helemaal haar eigen gang. Het is misschien wat beangstigend voor echt jonge kinderen, maar tegelijk is het ook een heel fantasierijk gegeven, wat de fantasie van de lezer ook weer stimuleert. 


Bovendien vind ik de tekeningen van Suzy Lee erg mooi door het basale kleurgebruik en de ietwat 'ongepolijste' uitwerking. Hoewel de kunstenares zelf in Singapore woont, is dit boek uitgegeven door een Italiaanse uitgeverij. Toch maar goed om ook in het buitenland even in een speelgoedwinkel te kijken!


vrijdag 20 april 2012

Deze week zag ik... Rome

Een kleine radiostilte op dit blog in de afgelopen week. Wij zaten namelijk heerlijk met z'n tweeën in Rome. Beer ontpopte zich als reisleider en wees me alle routes op de kaart, zocht metrohaltes op enz. enz. Wat is hij toch superlief! We hadden het geweldig en zagen hotspots als de Vaticaanse musea, de Sint Pieter, Spaanse trappen en Trevifontein, maar ook minder bekende bezienswaardigheden zoals het Keats-Shelley House en het Cimitero Acattolico, waar verschillende internationale beroemdheden begraven liggen. Ook gingen we met de trein een dagje naar Pompeï, wat bijzonder indrukwekkend was. We ontbeten elke dag met heerlijke brioche en ook van andere Italiaanse culinaire specialiteiten (ijs!) genoten we volop.

Eenmaal terug in Nederland wachtten ons deze mooie bos bloemen en lieve kaart van de studievriendin die op ons huis paste terwijl we weg waren. Dat was nog eens superleuk thuiskomen!
Kijk mee met de andere DWZI'ers bij Merula


maandag 9 april 2012

Home sweet home #5

Bij wijze van paasdecoratie naaide ik een paashaas van vilt. Ik had immers besloten dat ik vaker dingen van vilt ging maken, na het experiment met dit hartje. Hoewel ik tijdens het maken bang was dat hij meer zou gaan lijken op een kangoeroe, of zelfs een tyrannosaurus rex (vanwege de kleine voorpootjes), lijkt het eindresultaat gelukkig verdacht veel op een paashaas.

Hij mocht als versiering op tafel bij de paas-high tea, die ik gaf ter gelegenheid van mijn verjaardag. Had er lekker wat werk van gemaakt met zelfgebakken muffins, brownies en natuurlijk zelfgesmeerde sandwiches. Het was een ontzettend gezellige dag!

Zo'n huis vol visite is toch wel het beste 'home sweet home' dat je kunt hebben.


Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.


vrijdag 6 april 2012

Deze week zag ik... afscheid

beeld: Friedrich Hechelmann
Deze week was een week vol verlies, vol afscheid nemen. Mijn nichtje gaat emigreren en geeft dus een afscheidsfeestje. Dat is op zich nog wel een gezellig soort afscheid en ook niet zo definitief. Voor haar is het een nieuw avontuur en wij, ja, wij gaan gewoon verder en hebben er een leuk logeeradresje bij. Een schokkender bericht was dat ik en een aantal collega's over een paar maanden afscheid van onze andere collega's moeten gaan nemen. Maar het heftigste verlies dat deze week op ons pad kwam, was een sterfgeval: de moeder van een studievriendin van Beer is overleden. Nog geen zestig jaar oud. Dat soort afscheid nemen is hoe dan ook heel erg verdrietig. Toch is elk afscheid ook een nieuw begin, dat je als een vlinder tegemoet fladdert.


Kijk mee met de andere DWZI'ers bij Merula

woensdag 4 april 2012

Paaspretjes

Je kunt over Pasen heel diepzinnige verhalen ophangen: dat het verhaal van de kruisiging en wederopstanding van Jezus verwijst naar inwijdingsrituelen, die ook vandaag de dag nog gehouden worden; dat Pasen een lentefeest is en paaseieren het symbool zijn van vruchtbaarheid en nieuw leven; of dat de paashaas een haas is vanwege zijn vredelievende, zachtaardige karakter...

Maar dit jaar vier ik met Pasen ook mijn verjaardag. Ik ben al vaker op Goede Vrijdag jarig geweest, maar nog nooit echt met Pasen zelf. Meestal ben ik niet zo van paasversierselen op mijn verjaardag: het is tenslotte mijn verjaardag en Pasen vieren we wel op een andere dag (en ik hou er dan ook niet van om paasdingen voor mijn verjaardag te krijgen, hint, hint ;-)). Maar nu ik dan zo pontificaal op tweede paasdag jarig moet zijn, geef ik me er maar een keertje aan over. Ik heb dit mooie paasbord gekocht met Gouden Boekje-illustraties, paaseitjes, paaskoekjes, paasservetten, het kan allemaal niet op. En ik schep er zowaar veel plezier in om mijn paasverjaardag voor te bereiden!